Fundacja Przyjaciele Martynki

Loading…

Kryzys w cyklu rozwoju rodziny

Zobacz więcej...
  • 0
  • 1
  • 2

Kilka słów tytułem wprowadzenia

Głównycm celem, jaki postawiła sobie Fundacja Przyjaciele Martynki (Martynki - bohaterki książki Antonio D'Andrea: "Czas oczekiwania. Jak przeżywają oczekiwanie na adopcję:dziecko, para małżeńska,profesjonaliści?"), to wspieranie rozwoju dziecka, którego życie już u swego zarania znaczone jest opuszczeniem lub też to opuszeczenie następuje po tym, co w fachowej literaturze nazywane jest "traumatycznym rozwojem". Rozwój dziecka odbywa się bowiem zawsze i jedynie w relacji z dorosłym, który dzieckiem się opiekuje (nie zawsze mówimy tu też o biologicznych opiekunach).

W trakcie naszych pierwszych szkoleń i konferencji poświęconych problematyce adopcji pojawiła się konieczność usystematyzowania i pogłębienia wiedzy tak z teorii przywiązania, jak i szybko rozwijającej się wiedzy na temat wczesnodziecięcej traumy relacyjnej oraz roli przywiązania w procesach i mechanizmach traumatyzacji. Jak wynika z lektury książki Giovanni Liottiego i Benedetto Fariny: "Traumatyczny rozwój.Etiologia, klinika i terapia wymiaru dysocjacyjnego", przywiązanie zdezorganizowane w pierwszym dzieciństwie może być uznawane za wczesnodziecięcą traumę relacyjną, ta z kolei stanowi jądro psychopatologii, która może się rozwijać (z lektury książki wiadomo, że nie jest to prosta zależność) prowadząc do różnych zaburzeń psychicznych ale też odbijając się na zrowiu fizycznym już u osoby dorosłej. Schore na podstawie analizy wyników wielu badań epidemiologicznych stwierdził, że to, co powoduje iż u kogoś rozwiną się symptomy PTSD wynika z braku regulacji emocj z wczesnego dziecństwa.  

W związku z powyższym nikogo nie powinno więc dziwić twierdzenie, że im bardziej wspierać będziemy rozwój dzieci zmierzający ku zdrowiu, tym zdrowsi będą później dorośli (którzy stają się ze swej strony rodzicami i swym dzieciom przekazują to, co sami dostali). Opracowany przez Liottiego i współpracowników model rozwoju psychopatologii i dysocjacji o tym właśnie mówi: "Nierozwiązana trauma i żałoba rodzica w pierszych dwóch latach życia dziecka jest predyktorem rozwoju u dziecka stylu przywiązania zdezorganizowanego/zdezorientowanego. Traumatyczne wydarzenia i żałoba zdarzyć się mogą w każdej rodzinie (nie tylko tych dysfunkcyjnych). 

 

Szczegółowe informacje na temat naszej działalności znajdziecie tutaj

Wydane przez Fundację książki oraz informacje o przygotywowanych do druku w zakładce "Literatura"  (link do zakładki). Książki, o których wydanie stara się Fundacja wiążą się ciągle z głównym celem naszej działalności, wspieraniem rozwoju dziecka, którego życie zaczęło się nie tak, jak powinno i rodziców, którzy po takim dzieciństwie, jeśli się ich nie wesprze, będą kolejnemu pokoleniu przekazywać konsekwencje swojej nierozwiązanej traumy i żałoby...